น่าเสียดายที่ตลอดชีวิตของดิฉัน ต้องทำงานหนักและรายได้น้อย ดิฉันเก็บเงินทุกบาททุกสตางค์แล้วก็ไม่ได้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเลย และแน่นอนค่ะว่าดิฉันต้องการรายได้มากขึ้นและมีชีวิตที่สดใสมีชีวืตชีวายิ่งขึ้นเช่นเดียวกับคนอื่นๆ แต่มันก็ไม่ได้แบบที่ใจต้องการไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม
สองสามปีที่ผ่านมา ดิฉันทำงานเป็นแคชเชียร์ที่โลตัสค่ะ ตอนทำงานก็ได้เจอลูกค้าแปลกๆหลายแบบเลยค่ะ ทั้ง ตลก, โง่เง่า, น่ากลัว มีเรื่องเยอะแยะมากมายเลย แต่มีหนึ่งในลูกค้าแปลกๆเหล่านี้ที่เปลี่ยนชีวิตของดิฉันไปเลยค่ะ ...
มันเป็นวันธรรมดาๆวันนึงค่ะ ตอนกลางวันลูกค้าไม่เยอะเท่าไร มีผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งมาคิดเงินที่ช่องของดิฉัน เธอก็ซื้อของทั่วไปแหละค่ะ อย่างเช่น นม ขนมแล้วก็ผลไม้ ผู้หญิงคนนี้มีออร่าของคนดีส่องออกมาเลยล่ะค่ะ พอถึงเวลาจ่ายเงินเธอก็ยื่นเงินมา 300 บาทแล้วพูดว่า "ขอบคุณนะคะ ไม่ต้องทอนค่ะ" ราคาของที่ซื้อคือ 122 บาท มันทำให้ดิฉันประหลาดใจมากจริงๆค่ะ
2 วันต่อมา ดิฉันเจอผู้หญิงคนนี้อีกครั้งนึงค่ะ เธอก็มาคิดเงินที่ช่องของดิฉัน แต่รอบนี้ ในมือเธอมีแค่เครื่องรางชิ้นเล็กๆเท่านั้นค่ะ คุณคิดว่ายังไงคะ? และใช่ค่ะเธอยื่นเงินให้ 500 บาท ไม่รับตังค์ทอนและเดินจากไปแบบเงียบๆ
ตอนพักเที่ยงดิฉันก็เล่าเรื่องผู้หญิงแปลกๆคนนี้ให้พนักงานคนอื่นฟัง แล้วก็ได้รู้ว่า เธอคนนี้ไม่ได้จ่ายเงินแบงค์ใหญ่แล้วไม่เอาเงินทอนกับดิฉันเพียงแค่คนเดียว ดิฉันสงสัยมากค่ะว่าทำไมเธอถึงไม่เอาเงินทอน? คนรวยปกติจะโลภมากแล้วก้ขี้เหนียวกับเงินทุกบาทนี่คะ
เรื่องนี้อยู่ในความคิดดิฉันตลอดเลยค่ะ มันเป็นเรื่องที่ผิดปกติมากๆ หลังจากนั้นไม่นานคำถามของดิฉันก็ได้รับคำตอบค่ะ
ครั้งหนึ่ง ดิฉันรู้สึกปวดหัวมากในระหว่างทำงานเลยขอไปพัก อยากสูดอากาศบริสุทธิ์เลยออกไปยืนตรงถนนด้านนอกทางเข้าของห้างค่ะ
ตอนยืนอยู่ก็เห็นผู้หญิงคนนี้แหละค่ะเดินออกจากห้าง ดิฉันคิดว่าจะพลาดช่วงเวลานี้ไปไม่ได้เพราะรู้สึกทึ่งกับเรื่องตอนนั้นมากๆ ดิฉันถามคำถามกับเธอตรงๆแบบไม่ลังเลเลยค่ะ
- สวัสดีค่ะ! ขอถามหน่อยได้ไหมคะว่า ทำไมคุณถึงไม่เคยรับเงินทอนเลยล่ะคะ แบบที่คุณเคยให้ดิฉันก็ประมานสองสามร้อยบาทแล้ว อย่าหาว่าดิฉันยุ่งเลยนะคะ แต่คุณมีทำงานแล้วมีรายได้มากขนาดนี้จริงๆเหรอคะ?